Na godzinę

Retro/ Vintage/ Orange/ Clock by CubaGallery, Flickr

O *godzinie czasu myślę już... od dłuższego czasu.

Jest z nią tak, jak z czasu tygodniem i miesiącem - masło. Autorki "Polskiego bez błędów", Magdalena Tytuła i Marta Łosiak, wyjaśniają rzecz na przykładzie: skoro godzina to jednostka czasu, po co dodawać do niej informację powtórzoną - jeszcze jeden czas? W końcu *godziny wagi nie mamy, tak jak nie mamy *godziny odległości. 

Ale jest za to godzina miłości. I... są usta.

W zdaniu „Została mi godzina czasu do pociągu” użycie wyrażenia godzina czasu jest błędem, ale czy w takich przykładowych zdaniach jego użycie jest również niepoprawne?

1. „Godzina czasu, który tak szybko ucieka” lub jako strofa wiersza:

Mamy tylko
godzinę czasu,
który tak szybko
ucieka

2. „Oblicz, która jest godzina czasu miejscowego w Warszawie 10 kwietnia, jeżeli w Londynie jest godzina 10.30”.
3. „Nie ma to jak godzina czasu wolnego podczas pracy”.

Nasze opory przed godziną czasu biorą się stąd, że człon czasu wydaje się zbyteczny, jego znaczenie jest zawarte w słowie godzina. W podanych (...) przykładach zbyteczny jednak nie jest, gdyż służy jako punkt oparcia dla członów zależnych (który, miejscowego, wolnego). Podobnie w zdaniu „Całowała go ustami” rzeczownik uznamy za zbyteczny, ale w zdaniu „Całowała go spierzchniętymi ustami” jest on w pełni uzasadniony. 

Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski

Poradnia językowa PWN