Nabokov w ogóle nie używał dialogów.
Więcej, on nimi gardził. Także z powodów estetycznych. Ludzie nie mówią ładnie, a on nie chciał brzydkich zdań w swoich książkach. (...)
Jak uczy pani pisania powieści?
Czytam i omawiam ze studentami powieści, których oni wcześniej nie czytali, choć powinni. Mamy też warsztaty literackie, ale tam praca sprowadza się do poprawiania błędów gramatycznych. Moi amerykańcy studenci robią straszne błędy. Są inteligentni, dowcipni, ale mało czytali w dzieciństwie. Dlatego ich zdania są tak prymitywne.
Ktoś powie: zdanie to tylko cegiełka. Jakie znaczenie ma cegiełka, gdy budynek stoi? Oczywiście, że ma znaczenie! Zanim dotrzemy do sensu literatury, musimy się nauczyć budowania poprawnych zdań.
Wszyscy dzisiaj chcą pisać, a mało kto chce czytać. A tak się nie da. Nie ma innej drogi do pisania niż poprzez czytanie.
Fragment wywiadu Katarzyny Surmiak- Domańskiej z Zadie Smith,
Książki. Magazyn do czytania, nr 1, lipiec 2011r.
Na zdj. Zadie Smith. Portrait by Guardian, photographer Eamonn McCabe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz